της Βασιλικής Παπουτσάκη
Σε πόλεις και χωριά ο φετσάς ή φετσολαδάς έκανε την εμφάνισή του κατά διαστήματα. Ήξερε αυτός πότε θα έχει τελειώσει το σαπούνι της νοικοκυράς, πότε θα έχει μαζέψει τσιγαρόλαδα ( χρησιμοποιημένο ελαιόλαδο)
Ήξερε πότε οι σταφίδες που δεν μπορούσαν να πουληθούν ή να καταναλωθούν, οι κακοσταφίδες ή καραμπουτζέδες είχαν μπει σε μια άκρη από τη νοικοκυρά του σπιτιού για να τις ανταλλάξει με πράσινες πλάκες σαπούνι για τη σκάφη και την ατομική καθαριότητα ή με άλλα μικρά πραγματάκια που είχε στο κοφίνι του.
Ήξερε αυτός πότε θα περάσει να πάρει τη φέτσα ( το κατακάθι ) από το λαδοπύθαρο..
Και άρχιζε το παζάρι. « Βάλε ακόμη μια πλάκα σαπούνι, βάλε και πέντε τσιμπιδάκια για τα μαλλιά, χρυσάφι είναι οι σταφίδες…»
Τρατάρανε κανένα καφέ, κερνούσαν κανένα ποτήρι νερό και συνέχιζε για άλλη γειτονιά για άλλο χωριό.
Η ανακύκλωση που προσπαθούμε να κάνουμε τώρα και δεν μας έχει γίνει συνείδηση είναι αυτή με την οποία στην ουσία μεγαλώσαμε…
1 σχόλιο:
Αφετηρία των φετσάδων ή φετσολαδάδων ήταν και είναι το Παραδοσιακό Χωριό Σμάρι Πεδιάδας. Στο σχεδιασμό του Πολιτιστικού Συλλόγου για το 2015 είναι η αναβίωση της "στραθειάς" (έτσι έλεγαν το γύρο σε πόλεις και χωριά οι Σμαριανοί φετσάδες), να ακουστεί και πάλι στον αέρα το κάλεσμα προς τη νοικοκυρά " Φετσόλαδα, τσιγαρόλαδα, καραμπουτζές, κακοσταφιδεεεεες!!" και να παραχθεί με τον μοναδικό τρόπο που ξέρουν το σαπούνι που έδιναν σαν αντάλλαγμα στις συναλλαγές με τις νοικοκυρές.
Δημοσίευση σχολίου