Αναζήτηση

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Το παλίμψηστο του Αρχιμήδη




To TED ανέβασε πρόσφατα την ομιλία του William Noël, συντηρητή και επιμελητή χειρογράφων και σπάνιων βιβλίων του μουσείου Walters, στη Βαλτιμόρη. Μαζί με μια μεγάλη ομάδα ειδικών κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει το παλίμψηστο του Αρχιμήδη.

Αν δεν είχατε την ευκαιρία να διαβάσετε το βιβλίο του ή να πληροφορηθείτε σχετικά γύρω από την έκθεση που έγινε στο Μουσείο Τέχνης Walters της Βαλτιμόρης τον περσινό Οκτώβριο, είναι ευκαιρία να ακούσετε την ομιλία του και να μάθετε λεπτομέρειες γι’ αυτήν την πραγματικά απίθανη εποποιία.
Όσα γνωρίζουμε για το έργο του αρχαίου Έλληνα μαθηματικού, φυσικού, εφευρέτη, μηχανικού και αστρονόμου προέρχονται από τρία βιβλία με την ονομασία Kodex Α, Β, C. Διασώθηκαν δια μέσου των αιώνων χάρη στη συνήθη αντιγραφή των βιβλίων από τους μεσαιωνικούς γραφείς.
Τα δυο πρώτα έργα χάθηκαν όμως τον 16ο και 14ο αιώνα αντίστοιχα ενώ το τρίτο, η μόνη πλέον υπαρκτή πηγή του έργου του Αρχιμήδη, είναι ένα αντίγραφο σε μορφή παλίμψηστου.
Σύμφωνα με τους γραφικούς χαρακτήρες το κείμενο χρονολογείται στον 10ο αιώνα μ.Χ..
Είμαστε στην Κωνσταντινούπολη όπου ένας ανώνυμος γραφέας αντιγράφει την πραγματεία του Αρχιμήδη (“Μέθοδοι”και ”Οστομάχιον”) πάνω σε περγαμηνή, κρατώντας τα ελληνικά του πρωτοτύπου.
Τον 13ο αιώνα, ακολουθώντας μια ευρεία διαδεδομένη πρακτική ανακύκλωσης των περγαμηνών, ένας μοναχός σβήνει το κείμενο με τρίψιμο και ξύσιμο, κόβει τις σελίδες στη μέση, τις περιστρέφει κατά 90 μοίρες και τις διπλώνει ξανά στη μέση. Μαζί με περγαμηνές από άλλα έξι βιβλία, δημιουργεί ένα προσευχητάριο.
Το βιβλίο αυτό ανακαλύπτεται το 1906 από τον Johan Heiberg που με απλό μεγεθυντικό φακό ξεκινάει την ανάγνωση του κρυμμένου κειμένου του Αρχιμήδη. Χάνεται όμως ξανά. Ένας ανώνυμος συλλέκτης το αποκτά σε δημοπρασία δίνοντας το αστρονομικό ποσόν των 2,2 εκατομμύρια δολλαρίων και στη συνέχεια το παραχωρεί στο μουσείο της Βαλτιμόρης και στα χέρια του Noël.
Το βιβλίο είναι σε οικτρή κατάσταση: μισοκαμμένο, μουχλιασμένο, φέρει το βάρος των χιλίων χρόνων του, των μετακινήσεων και της κακής χρήσης που υπέστη. Ο νέος ιδιοκτήτης επιθυμεί να χρηματοδοτήσει την προσπάθεια για την αποκρυπτογράφηση των σβησμένων σημειώσεων του Αρχιμήδη.
Δημιουργείται έτσι η ομάδα “Οι φίλοι του Αρχιμήδη” που περιλαμβάνει επιστήμονες πολλών ειδικοτήτων: από επιμελητές βιβλίων, αρχαίων μαθηματικών, φυσικής σωματιδίων, κλασσικής φιλολογίας, διαχείρισης δεδομένων μέχρι και επιστημονικής απεικόνισης. 
Ξεκινάει μια προσπάθεια που θα διαρκέσει 4 χρόνια. Τα προβλήματα είναι πολλά – η ύπαρξη συνθετικής, μη-υδατοδιαλυτής κόλλας, τα σημάδια από κερί που θέλουν προσεκτικό ξύσιμο ένα-ένα, η ύπαρξη σημείων επιχρυσωμένων και φυσικά το εύθραυστο του υλικού που απαιτεί προσεκτική διάσωση και επικόλληση όλων των μικρών ή μικροσκοπικών κομματιών του χειρογράφου, τα οποία κόβονται στην πορεία.
Η ομάδα των ερευνητών άρχισε την ανάκτηση των σβησμένων κειμένων χρησιμοποιώντας τεχνικές απεικόνισης σε 14 διαφορετικά μήκη κύματος μεταξύ του υπέρυθρου, ορατού και υπεριώδους φωτός. Με μεθόδους ψηφιακής επεξεργασίας και συνδυασμού εικόνων, το κείμενο αποκαλύφθηκε σε βαθμό που να μπορεί να διαβαστεί. 
Επιπλέον, τα σημεία που ήταν σκεπασμένα από φύλλα χρυσού διαβάστηκαν με ακτίνες Χ στον επιταχυντή του εργαστηρίου Stanford Synchrotron Radiation Lightsource -μια προσέγγιση που βασίζεται στην αξιοποίηση της παρουσίας μορίων σιδήρου στο μελάνι της γραφής.
Μεταξύ άλλων, στο «Οστομάχιον» του Αρχιμήδη, αποκαλύπτεται η αρχαιότερη πραγματεία περί συνδυαστικής, ενός τομέα των μαθηματικών ουσιαστικού για την πληροφορική. Αφορά σ’ ένα τετράγωνο χωρισμένο σε 14 τμήματα που ο Αρχιμήδης προσπαθούσε να ανακαλύψει με πόσους τρόπους θα μπορούσε να τα ανασυνδυάσει ώστε να κάνει πάντα ένα τετράγωνο.
Η απάντηση δεν είναι στο βιβλίο και δεν γνωρίζουμε αν ο Αρχιμήδης είχε βρει όλες τις λύσεις αλλά υπολογίστηκε στην εποχή μας σε 17152 συνδυασμούς και 546 διαφορετικές οικογένειες συνδυασμών!
Εκτός από τα έργα του Αρχιμήδη, στο Παλίμψηστο βρέθηκαν -η συγκυρία αυτή κάνει το έργο ακόμα πιο σπάνιο και πολύτιμο- ένα σχόλιο πάνω στις «Κατηγορίες» του Αριστοτέλη, καθώς και κείμενα του Υπερείδη, Αθηναίου ρήτορα του Χρυσού Αιώνα.
Ο επίλογος του Noël έχει ενδιαφέρον. Καλεί τους κατέχοντες πολύτιμων αρχείων (μουσεία, ιδρύματα κ.τ.λ.) να διαχωρίσουν τα αντικείμενα και το πολύτιμο της ασφαλούς φύλαξης τους από τα δεδομένα που εμπεριέχουν και να διαθέσουν αυτά τα δεδομένα ελεύθερα σε όλους. 
Ο Noël μας καλεί να καλλιεργήσουμε με αυτόν τον τρόπο την ομορφιά και την πολιτιστική αξία του διαδικτύου. Δεν θα μπορούσαμε παρά να συμφωνήσουμε μαζί του.

http://www.ted.com/talks/william_noel_revealing_the_lost_codex_of_archimedes.html?embed=true


Sources of Information:http://www.schizas.com/   *****  peopleandideas.gr

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

«Σπόροι της Καταστροφής»: Η Κρυφή Ατζέντα της Γενετικής



Συγκλονιστικά στοιχεία από το βιβλίο του F. William Engdahl 
για τα Γενετικώς Μεταλλαγμένα Τρόφιμα 

της Αλίκης Στεφάνου

Τα τελευταία 3-4 χρόνια έχει υπάρξει ένας αριθμός βιβλίων, εγγράφων και άρθρων που αφορούν στους κινδύνους των Γενετικώς Τροποποιημένων Σπόρων ( Γ.Τ.Σ ).
Στην πλειοψηφία τους εστιάζουν στις ζημιογόνες επιδράσεις στην υγεία και στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Σχεδόν κανένα όμως δεν αναφέρεται στις γεωπολιτικές επιπτώσεις των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και ιδιαίτερα στη δημιουργία αυτών των σπόρων σαν όπλο μαζικής καταστροφής. 

Ο συγγραφέας τεκμηριώνει με μεγάλη προσοχή το πώς τα «πνευματικά ιδρύματα» της «ευγονικής» και ο μαζικός αποδεκατισμός των ‘αηδιαστικών’, ‘έγχρωμων’ και ‘αναλώσιμων’ φυλών, στην πραγματικότητα πρωτο -ιδρύθηκαν και πήραν και νομική έγκριση στις ΗΠΑ.
Η έρευνα της ‘ευγονικής’ χρηματοδοτήθηκε από τους Rockefellers και άλλες προνομιούχες οικογένειες και για πρώτη φορά δοκιμάστηκαν στους Εβραίους κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Γερμανίας. 

Είναι καθαρά θέμα τύχης οτι τα φτωχότερα έθνη του κόσμου συμβαίνει να είναι προικισμένα με φυσικούς πόρους. Αυτές οι περιοχές έχουν όμως και πληθυσμιακή ανάπτυξη.
Ο φόβος των Ευρωπαϊκών οικογενειών οι οποίες διοικούν και οι οποίες αναπτύσσονται και ενοποιούνται με οικονομική και στρατιωτική δύναμη από τις ΗΠΑ, ήταν πως: αν τα φτωχά έθνη κατάφερναν να αναπτυχθούν, οι εγκαταλελειμμένοι φυσικοί πόροι και ιδιαίτερα το πετρέλαιο, το αέριο τα ορυκτά και τα μέταλλα, θα γινόταν δυσεύρετα για τον ‘Λευκό’ πληθυσμό.
Αυτή η περίπτωση ήταν απαράδεκτη για την κυρίαρχη αφρόκρεμα. 

Η κεντρική ερώτηση που κυριάρχησε στα μυαλά της διοικούσας κλίκας ήταν, η μείωση του πληθυσμού σε χώρες με φυσικούς πόρους αλλά, η ερώτηση ήταν πώς να εφαρμόσουν έναν μαζικό αποδεκατισμό σε όλο τον κόσμο χωρίς όμως να δημιουργηθούν υποψίες και να φανεί σα να ‘ήταν γραφτό να συμβεί’.

Όταν το 1972 τα αποθέματα πετρελαίου στις ΗΠΑ έφτασαν στο αποκορύφωμά τους και έγιναν δίκτυο εισαγωγής πετρελαίου, η κατάσταση έγινε ανησυχητική και η ‘ατζέντα’ πήρε τον πρώτο ρόλο.

Ο Κίσινγκερ, στενός συνεργάτης του Nixon, ο οποίος γαλουχήθηκε από τους Rockefeller, κατάρτισε το επονομαζόμενο: Σημείωμα Μελέτης Εθνικής Ασφάλειας ( National Security Study Memo ), στο οποίο επεξεργάστηκε λεπτομερώς το σχέδιό του για την πληθυσμιακή μείωση.
Σε αυτό το σημείωμα στοχοποιεί συγκεκριμένα 13 χώρες: Μπάγκλα- Ντες, Βραζιλία, Κολομβία, Αίγυπτο, Αιθιοπία, Ινδία, Ινδονησία, Νιγηρία, Πακιστάν, Τουρκία, Ταϊλάνδη και Φιλιππίνες.
Το όπλο που θα χρησιμοποιούταν ήταν η τροφή. Ακόμη και αν υπήρχε λιμός η τροφή θα χρησιμοποιούταν για να επηρεάσει τη μείωση του πληθυσμού.

Υπάρχει η εξής ηχογραφημένη δήλωση του Κίσινγκερ:
«Έχοντας τον έλεγχο του πετρελαίου, ελέγχεις τα έθνη. Έχοντας τον έλεγχο της τροφής, ελέγχεις τους ανθρώπους»
Είναι απορίας άξιο το: πώς μια μικρή ομάδα ανθρώπων κατόρθωσε να μετουσιώσει το σκεπτικό: ελέγχοντας την τροφή, ελέγχεις τους ανθρώπους, σε επιχειρηματική δράση σε πολύ σύντομο διάστημα.
Οι Rockefellers έδειξαν το δρόμο στην Αμερικάνικη Αγροτική Πολιτική, χρησιμοποιώντας τα ισχυρά τους αφορολόγητα ιδρύματα παγκοσμίως στο να εκπαιδεύσουν έναν στρατό από λαμπρούς νέους επιστήμονες, στο μέχρι τώρα άγνωστο πεδίο της μικροβιολογίας. 

Είναι εξακριβωμένος ο τρόπος με τον οποίο, το πεδίο της ‘ευγονικής’ μετονομάστηκε σε ‘γενετική’, ώστε να γίνει πιο αποδεκτό και επίσης να κρύψει τον πραγματικό σκοπό ύπαρξής του. Μέσα από στρατηγικές ρυθμίσεις και τη βοήθεια χημικών, οι οργανισμοί τροφής και σπόρων, υποστηρίχτηκαν από πρόσωπα που δούλευαν σε τμήματα-κλειδιά της Αμερικάνικης κυβέρνησης. Δημιουργήθηκαν μεγαθήρια, τα οποία μπορούσαν να προωθήσουν ρυθμιστικές διατάξεις σε όλες σχεδόν τις χώρες.

Αυτοί οι σπόροι της καταστροφής με τις προσεκτικά κατασκευασμένες ρυθμιστικές διατάξεις για να ‘προστατεύσουν το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγειά’, εμφανίστηκαν το 1920. Μόνο 5 αγροτικοί οργανισμοί ( οι: Cargill, Bunge, Archer Daniels, et al ) – όλοι με έδρα την Αμερική – ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο σιτηρών και μόνο 5 οργανισμοί ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο σπόρων. Οι, Monsanto, Syngenta, Bayer, Dupont, Dow Chemicals, ελέγχουν τους Γενετικά Τροποποιημένους Σπόρους. Και ενώ αυτά τα παντοδύναμα ολιγοπώλια οργανώθηκαν, νόμοι που υπήρχαν κατά των μονοπωλίων αλλοιώθηκαν ώστε να εξαιρεθούν οι συγκεκριμένες εταιρίες.

Το πανεπιστήμιο εθνικής άμυνας του πενταγώνου ( Pentagon’s National Defense University ), την παραμονή του πολέμου στο Ιράκ το 2003 εξέδωσε έγγραφο δηλώνοντας:
‘Οι αγροτικές επιχειρήσεις είναι για τις ΗΠΑ ότι είναι το πετρέλαιο για τη Μέση Ανατολή’.
Οι αγροτικές επιχειρήσεις είχαν γίνει ένα στρατηγικό όπλο για το οπλοστάσιο της μοναδικής υπερδύναμης. 
Η «Πράσινη Επανάσταση» ήταν μέρος της ατζέντας του Rockefeller. Σκοπός του ήταν να καταστρέψει τις ποικιλίες των σπόρων και να πιέσει τις αγροκαλλιέργειες που βασιζόταν στο πετρέλαιο και το αέριο και στις οποίες είχε βασικά συμφέροντα. Η καταστροφή της ποικιλίας των σπόρων και η εξάρτηση από τα μονοπωλιακά υβρίδια, ήταν το πρώτο βήμα για τον έλεγχο των τροφών. 

Είναι αλήθεια οτι αρχικά οι τεχνολογίες της Πράσινης Επανάστασης οδήγησαν σε μια έκρηξη παραγωγικότητας στα αγροκτήματα αλλά με κόστος την καταστροφή καλλιεργήσιμης γης, της βιοποικιλότητας, τον δηλητηριασμό του υδροφόρου ορίζοντα και άσχημες συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία. 

Αυτή ήταν η πραγματική ατζέντα των υποστηρικτών της Πράσινης Επανάστασης.
Η πραγματική ώθηση ήρθε με την τεχνολογική δυνατότητα ‘ένωσης γονιδίου και εισαγωγής συγκεκριμένων χαρακτηριστικών σε μη συναφή μεταξύ τους είδη’. Οι μορφές ζωής μπορούσαν να τροποποιηθούν. Μέχρι το 1979 όμως η κυβέρνηση της Αμερικής αρνούταν να χορηγήσει πατέντα για μορφή ζωής. Αυτό άλλαξε με την έγκριση του Ανώτερου Δικαστηρίου της Αμερικής. Για να εξασφαλίσουν οτι ο κόσμος θα παραδιδόταν στο μονοπωλιακό καθεστώς των οργανισμών σπόρων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου ‘συμμαζεύτηκε’. Το πώς διεξήγαγε τις συναλλαγές, δεν αφορούσε κανέναν. 

Ο σκοπός των εταιριών των Monsanto, Dow, Dupont με τη στήριξη φυσικά της κυβέρνησης ήταν, να λανσάρουν τους Γενετικά Τροποποιημένους σπόρους σε κάθε γωνιά της γης, με προτεραιότητα τις απροστάτευτες ....Αφρικανικές και αναπτυσσόμενες χώρες.
Υπήρχε η υποψία οτι τα μεταλλαγμένα προϊόντα μπορούσαν να απειλήσουν την υγεία ανθρώπων, ζώων και το περιβάλλον, παρόλα αυτά όμως, προσπάθειες που έγιναν από ανεξάρτητους φορείς για την αξιολόγηση της βιο-ασφάλειας διεκόπησαν. Επιστήμονες με αξιόλογες σπουδές διασύρθηκαν. Επιστημονικό προσωπικό εξαναγκάστηκε σε σιωπή ή αναγκάστηκε να αλλάξει ‘γραμμή’ και να υποστηρίξει την ατζέντα του Rockefeller για τον έλεγχο των τροφών και το μαζικό αποδεκατισμό.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει την επικινδυνότητα των γενετικά τροποποιημένων σπόρων, είναι αυτό του Γερμανού αγρότη Gottfried Glockner και η εμπειρία που είχε χρησιμοποιώντας μεταλλαγμένο καλαμπόκι. Ο Glockner φύτεψε το στοιχείο Bt176 της εταιρίας Syngenta ουσιαστικά ως τροφή για τις αγελάδες του. Όντας επιστήμονας, ξεκίνησε με 10% μεταλλαγμένης τροφής και σταδιακά αύξησε την αναλογία σημειώνοντας προσεκτικά την παραγωγή γάλακτος και τυχόν παρενέργειες. Τίποτε ιδιαίτερο δεν έγινε τα πρώτα 3 χρόνια αλλά, όταν αύξησε την αναλογία της μεταλλαγμένης τροφής στο 100% παρουσιάστηκε στα ζώα του έντονη διάρροια, τα κόπρανά τους ήταν κολλώδη και λευκά και το γάλα τους περιείχε αίμα!. Τελικά και οι 70 αγελάδες του ψόφησαν.

Η καθηγήτρια Angelika Hilbeck του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνολογίας βρήκε ότι, τα δείγματα του μεταλλαγμένου καλαμποκιού Bt 176 περιείχαν τοξίνες Bt σε ενεργή μορφή και εξαιρετικά σταθερές. Οι αγελάδες ψόφησαν από υψηλή δόση τοξινών.

Πρέπει να προβληματιστούμε πολύ σοβαρά για την περίπτωση που η ανθρώπινες τροφές μολυνθούν σε ποσοστό 100%.

Το ότι στις ΗΠΑ εμφανίστηκαν μεταλλαγμένα προϊόντα χωρίς διακριτικές ετικέτες το 1993 και ότι το 70% των τροφίμων στα σούπερ μάρκετ περιέχουν Γενετικά Μεταλλαγμένους Οργανισμούς σε ποικίλες αναλογίες, θα πρέπει να χαρακτηριστεί:
« το μεγαλύτερο παγκόσμιο βιολογικό πείραμα στους ανθρώπους»

Ενώ σκοπός της αμερικανικής κυβέρνησης και των αγροτικών επιχειρήσεων είναι ο έλεγχος των τροφίμων ειδικά στον τρίτο κόσμο, είναι βέβαιο ότι οι αμερικανικοί και ευρωπαίοι πολίτες είναι επίσης στόχος της μεγάλης ατζέντας. Και υπάρχουν περισσότερα θανατηφόρα όπλα στο οπλοστάσιο: Οι ‘σπόροι εξολοθρευτών’, οι ‘σπόροι προδοτών’, και η δυνατότητα να καταστραφούν οι μικροί ανεξάρτητοι αγρότες σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.Υπάρχουν ισχυρά στοιχεία για τους σπόρους της τελικής καταστροφής και του παντελούς αποδεκατισμού των παγκόσμιων πολιτισμών.
ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ

Οι παραπάνω πληροφορίες δίνουν απάντηση στο ξαφνικό φαινόμενο του αφανισμού εκατομμυρίων μελισσών κάθε χρόνο. Δεν υπάρχει κανένα ‘μυστήριο’ γύρω από το θέμα. Όσο κι’αν έχουν προσπαθήσει αρκετοί Αμερικανοί επιστήμονες να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά αίτια του θανάτου των μελισσών, τα στοιχεία που έχουν αναδειχτεί μέσα από έρευνες είναι αναμφισβήτητα. Η τελευταία – και πιο γελοία – ανακοίνωση των Αμερικανών είναι η εξής:
«ο θάνατος των μελισσών έχει να κάνει με μια παλιότερη και λιγότερο γνωστή ασθένεια που ονομαζόταν ‘Ισραηλινός Ιός Οξείας Παράλυσης’»
Οι Αμερικανοί σε συνεργασία με τα Μ.Μ.Ε, έχουν δώσει στη δημοσιότητα άλλους τέσσερις ψευδείς λόγους στους οποίους οφείλεται ο αφανισμός των μελισσών.
  • 1. Το ακάρι Varroa
  • 2. Τα παράσιτα
  • 3. Η χρήση των κινητών τηλεφώνων
  • 4. Οι σπόροι ‘εξολοθρευτές’
Και οι τέσσερις φυσικά, έχουν σκοπό να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τον πραγματικό λόγο καθώς και τους πραγματικούς υπεύθυνους οι οποίοι είναι: Οι μεταλλαγμένοι σπόροι και οι εταιρίες οι οποίες τους παράγουν.

Δείτε ποια είναι η αλήθεια:
Οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι παράγονται και διανέμονται από τα ισχυρά συγκροτήματα επιχειρήσεων της Biotech. Αυτά τα συγκροτήματα χειρίζονται την κυβερνητική αγροτική πολιτική με σκοπό την κυριαρχία τους στη γεωργική βιομηχανία. Αμερικανικές επιχειρήσεις όπως η Monsanto, έχουν δημιουργήσει σπόρους που αναπαράγονται μόνο υπό ορισμένους όρους.

Η χρήση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών οδηγεί στην ταυτόχρονη γενετική τροποποίηση της γύρης λουλουδιών. Όταν η γύρη των λουλουδιών τροποποιηθεί γενετικά, οι μέλισσες θα υποσιτιστούν και θα πεθάνουν λόγω της έλλειψης θρεπτικών ουσιών και της διακοπής της πεπτικής τους ικανότητας.

Έρευνες απέδειξαν ότι οι μέλισσες που λαμβάνουν γενετικά τροποποιημένη γύρη έχουν σοβαρά προβλήματα πέψης, τόσο σοβαρά που η ασθένεια είναι μοιραία.

Ο οικολογικός αντίκτυπος της μεταφοράς των γονιδίων και της αύξησης της ασυγκράτητης ασθένειας δεν έχει εξεταστεί πλήρως και οι επιχειρήσεις που προαναφέρθηκαν δεν εμφανίζουν τα στοιχεία που έχουν. Ο οικονομικός αντίκτυπος της κατάρρευσης των αποικιών των μελισσών θα δημιουργήσει πληθωρισμό, έλλειψη γεωργικών προϊόντων, και τελικά την κατάρρευση της γεωργίας.

Η περιβαλλοντική επίδραση της έλλειψης και της αυξανόμενης απαίτησης για πόρους, υπεράνω αμφιβολίας θα έχει τον χειρότερο αντίκτυπο στη μακροπρόθεσμη ασφάλεια τροφίμων μας. Η βιοποικιλότητα των μελισσών προκαλεί θετικές οικονομικές και οικολογικές συνέπειες. Οι αρνητικές όμως συνέπειες, δυστυχώς δεν έχουν γίνει ακόμη πλήρως κατανοητές.

Είναι εκτός από εξοργιστικός, πολύ εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο οι Αμερικανοί προκειμένου να καλύψουν τα εγκληματικά τους πειράματα πάνω στον άνθρωπο και τη φύση, επινοούν κατά καιρούς διάφορες ‘παλιές’ , ‘άγνωστες’ , ακόμη και ‘καινούριες’ ασθένειες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο ιός του Έιτζ και ο ιός των πτηνών.

Είναι απορίας άξιο το, εάν ποτέ καταφέρει κάποιο αρμόδιο δικαστήριο να καταδικάσει τους υπεύθυνους για τα χιλιάδες εγκλήματα που διέπραξαν και συνεχίζουν να διαπράττουν κατά της ανθρωπότητας!

Αλίκη Στεφάνου
Δημοσιογράφος

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Γεωπολιτικός αφοπλισμός Ελλάδας – Κύπρου




Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


To Eυρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (EFCR), το ευρωπαϊκό «ξαδερφάκι» του αντίστοιχου αμερικανικού, που πιστεύεται ότι εκφράζει τα συμφέροντα και τις απόψεις των οικογενειών Ροκφέλερ και Ρότσιλντ, συγκάλεσε, σύμφωνα με ιδιαίτερα αξιόπιστες πληροφορίες, μυστική σύσκεψη στις Βρυξέλλες ανάμεσα στους δύο γύρους των ελληνικών εκλογών. Στη σύσκεψη συμμετείχαν, σύμφωνα με τις ίδιες πάντα πηγές, ο Τζωρτζ Σόρος, ο Ντάνιελ Μίλιμπαντ, ο Γιόσκα Φίσερ, ο Χέρμαν Βαν Ρομπέι, ο Μάριο Ντράγκι, ο Μάριο Μόντι, πρώην υψηλόβαθμοι αξιωματικοί των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ κ.α. Εξετάζοντας την ελληνική κρίση οι συμμετέχοντες συνέπεσαν σε μερικά συμπεράσματα, όπως ότι πρέπει να αποτραπεί πάση θυσία η δημιουργία άξονα Σερβίας-Ελλάδας-Κύπρου, η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και πρέπει να αποτραπεί η μετατροπή της οικονομικής σε γεωπολιτική κρίση.
Το «γεωπολιτικό χαρτί»
Το μεγάλο χαρτί (αλλά και η μεγάλη κατάρα ταυτόχρονα) του ελληνικού χώρου, από πάντα, ήταν η γεωπολιτική του σημασία. Μαζί, φυσικά, με την παγκόσμια πολιτιστική ακτινοβολία του και το ιστορικό του βάρος. Η μητροπολιτική Ελλάδα, η Κρήτη και η Κύπρος ελέγχουν μια από τις στρατηγικά ζωτικότερες περιοχές της υφηλίου. Ελέγχουν την πρόσβαση των Γαλλογερμανών στους υδρογονάνθρακες της Μέσης Ανατολής, του Ισραήλ και της Τουρκίας στη Δύση, των Σλάβων στις «θερμές θάλασσες». Κύπρος, Κρήτη και μητροπολιτική Ελλάδα συνιστούν ανυπέρβλητο στρατηγικό άξονα στην Ανατολική Μεσόγειο, ζώνη συνάντησης του ευρωπαϊκού «κόσμου της Αφροδίτης» και του μεσανατολικού «κόσμου του Άρη». Αυτή η γεωπολιτική αξία συνεχίζει να είναι η βασική αιτία που εξηγεί τις άπειρες ξένες επεμβάσεις στον ελληνικό χώρο, τις δικτατορίες και τους εμφυλίους που στοίχειωσαν την ιστορία μας, και δεν αποκλείεται να την «ξαναεπισκεφθούν». Η γεωπολιτική ερμηνεύει την ιστορική εμμονή των παλαιών και νέων αποικιοκρατών να μην ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα ή τη συντήρηση, έστω και περιθωριακά, ενός «κρητικού» θέματος.
Η ιδέα, που εν πολλοίς στηρίζεται σε απάτες και στην άγνοια γύρω από το τι πραγματικά σημαίνει  ΑΟΖ – στη χώρα του Καματερού ζούμε άλλωστε κι ο καθένας δικαιούται να λέει ότι του κατεβαίνει στο κεφάλι χωρίς κανένα κόστος – ότι θα ανακηρύξουμε ΑΟΖ και θα πάμε σε συμμαχία με το Ισραήλ να πουλήσουμε «τσαμπουκά» στην Άγκυρα, προφανώς δεν αντανακλά κάποια εθνική στρατηγική, αλλά τη στρατηγική δυνάμεων που θέλουν να ελέγξουν και γεωπολιτικά-στρατηγικά τον ελληνικό χώρο, ιδίως στην περίπτωση ρήξης ή εξόδου από την ΕΕ.
Στα χέρια μιας ηγεσίας που διαχειρίζεται με στοιχειώδη αξιοπρέπεια τις κρατικές υποθέσεις, η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου (Ελλάδα-Κύπρος) είναι σπουδαίο χαρτί και όπλο. Αλλά τέτοιες ηγεσίες είναι σπάνια εξαίρεση στη νεοελληνική ιστορία,  γι’ αυτό και η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας και της Κύπρου μετατρέπεται συνήθως σε κατάρα. 
Θα μου μείνει θλιβερά αξέχαστη η συνέντευξη που πήρα από τον μεταφραστή του Στάλιν Βαλεντίν Μπερεζκόφ στο σπίτι του στη Φρουντζέσκαγια Ναμπερέζναγια πριν από είκοσι χρόνια και δημοσίευσα τότε στην εφημερίδα «Νέα». «Οι Άγγλοι ήθελαν πάρα πολύ την Ελλάδα. Ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να την αποκτήσουν χωρίς τη Μόσχα. Μας έδωσαν ότι ζητήσαμε στα υπόλοιπα Βαλκάνια για να πάρουν την Ελλάδα», μου είπε, συμπυκνώνοντας το νόημα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Στάλιν-Μόλοτωφ και Τσώρτσιλ-‘Ηντεν, το Οκτώβριο του 1944, στη Μόσχα. Στη δεκαετία του 1940, η αγγλόφιλη πτέρυγα της αστικής τάξης έκανε ότι της έλεγε το Λονδίνο και η ηγεσία του ΚΚΕ ότι της έλεγε η Μόσχα. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και το πληρώνουμε ακριβά και σήμερα.
Αποικιακές ασκήσεις σε Ελλάδα/Κύπρο
Οι μεγάλες δυνάμεις γνωρίζουν άριστα τη γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου και τη σημασία του ελέγχου του. Τη σχετική «στρατηγική εξίσωση» διατύπωσε, στα μέσα του 18ου αιώνα, ο Βρετανός Πρέσβης στην Αθήνα Λάιονς, και έχει μόνιμη ισχύ: «Μια ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα θα είναι είτε αγγλική, είτε ρωσική. Δεν πρέπει να είναι ρωσική, άρα θα είναι αγγλική».
Αντιστρόφως, όσοι πολιτικοί ηγέτες προσπάθησαν να στηρίξουν μια πιο ανεξάρτητη Ελλάδα στράφηκαν, για το κάνουν, και στο μέτρο που το έκαναν, θέλοντας και μη, στις «εναλλακτικές», «παράπλευρες» δυνατότητες: στη Ρωσία, στην Ευρώπη, στους Αραβομουσουλμάνους, από τον Κολοκοτρώνη μέχρι τον Μακάριο, τον Καραμανλή, τον Α. Παπανδρέου, χωρίς φυσικά να σημαίνει αυτό ότι σε αυτές τις κατευθύνσεις περιμένει κάποιος «παράδεισος».
Το 2002-4 οι «αυτοκρατορικές» δυνάμεις επεχείρησαν, με την εμφάνιση του σχεδίου Ανάν, να καταργήσουν το κυπριακό κράτος, καθιστώντας το «μεταμοντέρνο προτεκτοράτο» ΗΠΑ, Βρετανίας και Ισραήλ, και να ελέγξουν, μέσω Κύπρου, το ελληνικό κράτος. Αργότερα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ECFA), συνέταξε μια έκθεση για τα μέλη της ΕΕ, ταξινομώντας τα ανάλογα με τις σχέσεις τους με τη Μόσχα. Υποστήριξε ότι η Ελλάδα (του Καραμανλή τότε) και η Κύπρος (του Παπαδόπουλου) αποτελούσαν «Δούρειους Ίππους» της Μόσχας στην ΕΕ.
Η έκθεση του EFCR δεν είχε μόνο ακαδημαϊκό χαρακτήρα. Μερικά χρόνια αργότερα, Καραμανλής και Παπαδόπουλος είχαν «αποστρατευθεί», οι τόσο υποσχόμενοι ελληνορωσικοί αγωγοί πετρελαίου και αερίου είχαν εγκαταλειφθεί, όπως και η ελληνορωσική εξοπλιστική συνεργασία, η Κύπρος απέδιδε μονοπωλιακή θέση στην αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων Noble Energy και το Ισραήλ ως προς την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της. Ο κ. Χριστόφιας είχε ορισμένες επιφυλάξεις και πάντως δεν πολυβιαζόταν να προχωρήσει με τη Noble, όταν το πολιτικό κλίμα που ακολούθησε την έκρηξη στο Μαρί, τον ανάγκασε, έκων άκων, να μπει σε αυτό το δρόμο. Η πιο φιλική κάποτε προς τους Αραβομουσουλμάνους, τους Ρώσους και τους Κινέζους ευρωπαϊκή χώρα, η Κυπριακή Δημοκρατία, ανέπτυξε τόσο στενές αμυντικές σχέσεις με το Ισραήλ που ορισμένοι ήδη την χαρακτηρίζουν ντε φάκτο «προτεκτοράτο» του εβραϊκού κράτους. Ελληνικά αεροπλάνα έχουν να πάνε πάνω από δεκαετία στην Κύπρο, ασκούνται εκεί όμως τακτικότατα (όπως και στην Ελλάδα) Ισραηλινοί. Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες επικοινωνούν σε όλα τα επίπεδα με τις κυπριακές, οι Ισραηλινοί είναι πολύ δημοφιλείς σε «θύλακες» των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, και ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος υπέγραψε την πιο «προχωρημένη» συμφωνία χριστιανικής εκκλησίας με τους Ραβίνους – η συμφωνία αναφέρεται και στις ευθύνες για τη Σταύρωση του Ιησού, με τρόπο που δύσκολα ένας καλόπιστος αναγνώστης μπορεί να θεωρήσει κάπως συμβατό με το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο!
(Για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή, προς πολλούς καλόπιστους αναγνώστες που μας στέλνουν μηνύματα και προβληματισμούς ως προς τις σχέσεις με το Ισραήλ. Ο γράφων δεν είναι αντίθετος προς την ανάπτυξη σχέσεων με το Ισραήλ. Είναι αντίθετος με την υποτέλεια που συστηματικά και μόνιμα αναπτύσσουν και μόνο αυτή ξέρουν να αναπτύσσουν οι πολιτικοί μας, όχι μόνο προς το Ισραήλ, αλλά προς πάντα ξένο που αντιλαμβάνονται ως «πλούσιο και ισχυρό»)
Σε ότι αφορά το ίδιο το ελληνικό κράτος, το Μνημόνιο και οι Δανειακές έθεσαν εκ νέου θέμα όχι μόνο προσανατολισμού, αλλά και στοιχειώδους κυριαρχίας του. Υπό παρόμοιες συνθήκες, ακόμα κι αν δεν ήταν (η γεωπολιτική) επιδίωξη του Μνημονίου, ο έλεγχος της Ελλάδας έγινε πάλι φλέγον ζήτημα της παγκόσμιας πολιτικής. Μια Ελλάδα που έρχεται σε σύγκρουση ή πιθανώς αποβάλλεται ή αποχωρεί από την Ευρώπη, συνιστά προφανώς αντικείμενο τεράστιου ενδιαφέροντος από Ουάσιγκτον, Τελ Αβίβ, Μόσχα, Πεκίνο. Η διεθνής «φημολογία», εδώ και δύο χρόνια, για ενδεχόμενο στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Ελλάδα, όπως και οι παράξενες, μαζικές αποστρατείες Μπεγλίτη-Παπανδρέου, δεν αποκλείεται να συνδέονται με ενδεχόμενο «ελέγχου» της Ελλάδας σε περίπτωση μείζονος ευρωπαϊκής αναταραχής.

Η νεώτερη ελληνική ΑΟΖ, η ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου και ο άξονας με Ισραήλ
Μέσα σε αυτή την πολύ ανήσυχη και αβέβαιη, τοπικά και διεθνώς κατάσταση, αναπτύσσεται η ακατάσχετη και αβάσιμη ΑΟΖολογία, η καλλιέργεια δηλαδή επικίνδυνων προσδοκιών αναφορικά με τους υδρογονάνθρακες και αβάσιμων πεποιθήσεων ως προς το νομικό καθεστώς των θαλασσών μας.
Ταυτόχρονα, ο πρωταγωνιστής της προσπάθειας διάλυσης του κυπριακού κράτους το 2004 και επικρατέστερος σήμερα υποψήφιος Πρόεδρός του, ο Νίκος Αναστασιάδης, «προμοτάρει», υποθέτουμε καθ’ υπόδειξιν της Ουάσιγκτον, την ιδέα ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Παράλληλα, από πολλές μεριές προβάλλεται ως πανάκεια η ανάπτυξη μιας στρατηγικής σχέσης ή και «συμμαχίας» Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι, υπό όρους, επιλογές πολιτικής για την Αθήνα. Μια χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα και, από κοντά, ακολουθεί και η Κύπρος, οφείλει να εξετάσει όλες τις στρατηγικές επιλογές που διαθέτει και να επιχειρήσει να τις χρησιμοποιήσει και να διαπραγματευθεί για να βελτιώσει τη θέση της και να αποφύγει την καταστροφή της. Δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα εκ των προτέρων.
Στην πραγματικότητα όμως δεν φαίνεται να υπάρχει Αθήνα, ούτε και Λευκωσία. Το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής και ευρύτερης ιθύνουσας τάξης Ελλάδας και Κύπρου, η πλειοψηφία των ανώτερων κρατικών λειτουργών, δεν είναι απλώς υποτελείς, η λέξη υποτέλεια είναι πολύ επιεικής για τους περιγράψει. Είναι «φιλέλληνες», όπως είχε αποκαλέσει κάποτε τα ανώτερα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών ο Ανδρέας Παπανδρέου, υπηρέτες μέχρι το μεδούλι τους ξένων συμφερόντων. Καμιά από τις ιδέες που παρουσιάζουν, είτε αφορούν την ΑΟΖ και το Ισραήλ, είτε αφορούν το ΝΑΤΟ και την Κύπρο δεν είναι δική τους. Και δεν διαθέτουν κανένα από τα πνευματικά, ηθικά και ψυχολογικά προσόντα που είναι στοιχειωδώς απαραίτητα για να ηγηθούν ενός έθνους εν γένει και ιδιαίτερα ενός άμεσα απειλούμενου έθνους. 
Δεν μπορούν άλλωστε συνήθως ούτε να περιγράψουν τα ωφέλη που θα είχε η Ελλάδα ή η Κύπρος από την υλοποίηση των επιλογών τους. Το μόνο επιχείρημα που έχουν είναι αυτό που είχαν κάνει έμβλημά τους οι εκσυγχρονιστές του Σημίτη: «να τα ‘χουμε καλά με τους πλούσιους και ισχυρούς». Όμως η απόλυτη ταύτιση με «τους πλούσιους και τους ισχυρούς» είναι που μας οδήγησε στη Μικρασιατική καταστροφή και την κυπριακή τραγωδία, στον εμφύλιο, τη χούντα ή τα Μνημόνια!
Στην προσπάθειά τους να περάσουν τις επιλογές που τους υπαγορεύουν ξένες δυνάμεις, οι πολιτικοί μας διαχέουν σε όλη την κοινωνία, σε όλο το έθνος τη δική τους υποτέλεια, τη δική τους περιφρόνηση στο έθνος τους, τη δική τους έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης.
Το ΝΑΤΟ ισχυροποιείται αν ενταχθεί σε αυτό η Κύπρος, όχι το ανάποδο. Το Ισραήλ χρειάζεται τον δυτικό άξονα μέσω Κύπρου και Ελλάδας, όχι το ανάποδο. Ούτε οι επιλογές αυτές είναι χωρίς κόστος για την Κύπρο και την Ελλάδα. Αν μη τι άλλο γιατί αποκλείουν τη Ρωσία. Αλλά η δυνατότητα Ελλάδας και Κύπρου να παίξουν ενδεχομένως το χαρτί της Ρωσίας, της Γαλλίας, άλλων παράπλευρων συμμαχιών ήταν που μας έσωσε όταν ζόρισαν απελπιστικά τα πράγματα.
Η ΕΣΣΔ παλαιότερα, η Ρωσία αργότερα υποστήριξε ότι ήθελε η Κύπρος επί δεκαετίες στον ΟΗΕ και της προσέφερε όσα όπλα της ζήτησε, συνιστά λοιπόν εγκληματική πολιτική το αντιρωσικό μένος του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος μοιάζει να έχει ξεχάσει ότι ήταν μια χώρα του ΝΑΤΟ που εισέβαλε στην χώρα του το 1974. Τώρα, ο επικρατέστερος  προεδρικός υποψήφιος στη Λευκωσία θέλει να προσφέρει την Κύπρο στην Ατλαντική Συμμαχία. Ε, κάποιος θα πει στο τέλος εκεί στο Κρεμλίνο, αν δεν έχει ήδη πει μεταξύ μας, με τους διάφορους Αναστασιάδηδες και δε συμμαζεύεται: «Αρκετά με τους Κύπριους. Αυτό δεν είναι νησί της Αφροδίτης, νησί της προδοσίας είναι!». Όπως το είπε το καλοκαίρι του 2005 ο Γάλλος Πρέσβης στη Λευκωσία, αντιμέτωπος με την άρνηση Ελλάδας και Κύπρου να μπλοκάρουν την τουρκική ένταξη στην ΕΕ, όσο η Άγκυρα δεν αναγνώριζε την Κυπριακή Δημοκρατία («δεν μπορούμε να γίνουμε πιο Κύπριοι από τους Κύπριους», δήλωσε τότε στον «Πολίτη» της Λευκωσίας).
Αν η Ελλάδα και η Κύπρος ήταν κράτη, καθ’ οιανδήποτε έννοια του όρου, θα έκαναν τέτοιες κολοσσιαίες, στρατηγικές παραχωρήσεις στο ΝΑΤΟ και το Ισραήλ, μόνον για να εξασφαλίσουν την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τον τερματισμό της οικονομικής επίθεσης κατά των δύο κρατών. Η Ελλάδα και η Κύπρος όμως δεν είναι κράτη και καλύτερα να μην μπει κανείς στον κόπο να περιγράψει το προσωπικό που τις διοικεί.
Πηγή: http://konstantakopoulos.blogspot.co.uk/